การกำหนดตัวแปร
- - ใช้ตัวอักษร A-Z, a-z (ภาษาไพทอนเป็น Case-Sensitiove (เคส เซนซิทีฟ) ตัวอักษรที่ขึ้นต้นด้วยตัว พิมพ์เล็ก และตัวพิมพ์ใหญ่มีความหมายต่างกัน เช่น ตัวแปร num (นัม) กับ Num (นัม) มีความหมายต่างกัน) และเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษเท่านั้น
- ห้ามขึ้นต้นด้วยตัวเลข แต่สามารถมีอยู่ในชื่อตัวแปรได้ เช่น num1 (นัม 1) เป็นต้น
- สามารถขึ้นต้นด้วยสัญลักษณ์ Underscore (อันเดอร์สกอร์) “_”
- ชื่อตัวแปรห้ามมีช่องแมีสัญลักษณ์พิเศษ เช่น !, @, ? เป็นต้น
- ชื่อตัวแปรห้ามซำ้คำสงวน
- - Numbers (นัมเบอร์) เก็บข้อมูลที่เป็นตัวเลข แบ่งออกเป็น
- int (อิทซ์) จำนวนเต็ม เช่น 0, 1, 3,.....
long (ลอง) ตัวเลขฐานแปด และฐานสิบหก เช่น 045364L, ….
float (โฟร์ท) จำนวนทศนิยม หรือ จำนวนจริง เช่น 0.2324, ...
complex (คอมเพล็กซ์) จำนวนเชิงซ้อน 69.09j, 76j
- List (ลิสต์) เป็นข้อมูลแบบ Compound Type (คอมพาวน์ไทล์) //เก็บข้อมูลได้มากกว่า 1 ค่า
- Tuple (ทูเบิ้ล) เป็นข้อมูลแบบ Sequence Type (ซีเควนไทล์) //เก็บข้อมูลได้มากกว่า 1 ค่า
- Dictionary (ดิกชันนารี) เป็นข้อมูลแบบ Table Type (เทเบิ้ลไทล์) //เก็บข้อมูลได้มากกว่า 1 ค่า - int (อิทซ์) จำนวนเต็ม เช่น 0, 1, 3,.....
- and, as, assert, break, class, continue, def, del, elif, else, except, exec, finally, for, from, global, if, import, in, is, lambda, not, or, pass, print, raise, return, try, while, with, yield
- - ไพทอนจะให้ความสำคัญกับการแบ่งบล็อก หรือการแบ่งช่องว่าง (ใช้ space (สเปช) ในการแบ่งบล็อก)
- ไพทอนจะมองการทำงานเป็นบรรทัดเดียว การเว้นบรรทัดจะเท่ากับคนละคำสั่ง ดังนั้นถ้าต้องการให้เขียนคำสั่งคำสั่งเดียวแต่อยู่หลายบรรทัดให้ใช้เครื่องหมาย “\” มาเป็นตัวเชื่อม
- ตัวแปร String (สตริง) สามารถใช้ได้ทั้งเครื่องหมาย “ ” Double Quote (ดับเบิ้ลโคด), เครื่องหมาย ‘ ’ Single Quote (ซิงเกิลโคด) และเครื่องหมาย “’, “”” Triple Quote (ทริปเบิ้ลโค้ด)
- การ comment (คอมเม้นส์) ใช้เครื่องหมาย “#” //แต่ใน 2 บรรทัดแรกคือ Header (เฮดเดอร์) และไพทอนไม่ยอมให้ comment (คอมเม้นส์) หลายบรรทัด
- การเว้นบรรทัด “\n”
- การกำหนด Unicode เพื่อให้ทำงานได้บนหลายภาษา- การแบ่ง Group (กรุ๊ป) ใช้เครื่องหมาย “ : ”โค้ด: เลือกทั้งหมด
# -*-coding: utf-8 -*-