ภาษาC เป็นการพัฒนาโปรแกรมที่สนับสนุนการเขียนโปรแกรมแบบมีโครงสร้าง ได้รับการพัฒนามาจากนาย Dennis Ritchie ในปีค.ศ. 1970 เพื่อใช้ในระบบปฏิบัติการ Unix แทนภาษา Assembly โดยเป็นภาษาชั้นต่ำ ที่สามารถทำงานในระบบฮาร์ดแวร์ได้อย่างรวดเร็ว ภาษา C สามารถเข้าถึงหน่วยความจำระดับล่าง ในการสร้างภาษาจับคู่ได้อย่างมีประสิทธิภาพพร้อมชุดคำสั่งเครื่อง อีกทั้งแทบไม่ต้องการสนับสนุนใดๆ
ข้อดีของภาษาC
- ภาษาซีใช้กับบนระบบทุกชนิด
- เป็นภาษาที่อาศัยหลักการที่เป็นโครงสร้าง จึงเหมาะกับการพัฒนาโปรแกรมระบบ
- สามารถประยุกต์เขียนกับงานต่างๆได้เป็นอย่างดี
การเขียนโปรแกรมไม่ว่าจะเป็นภาษาใดก็ตาม ก็จะมีโครงสร้างของตัวภาษาอยู่ภาษาซีก็เช่นเดียวกัน โดยส่วนใหญ่ประกอบไปด้วย 3 ส่วนหลักๆ คือ ส่วนหัว(Header) ส่วนประกาศตัวแปร(Declaration) และส่วนคำสั่ง(Body)
โค้ด: เลือกทั้งหมด
# ------------------Header--------------------
main(){
-------------------Body------------------
-------------------Declaration------------------
}
- ส่วนหัว(Header)
ส่วนหัวเป็นส่วนที่ระบุซีคอมไพเลอร์เตรียมการทำงานที่กำหนดในส่วนนี้ไว้ โดยหน้าคำสั่งจะมีเครื่องหมาย
เช่น # include <stdio.h>
โค้ด: เลือกทั้งหมด
# include <stdio.h>
main(){
}
- ประกาศตัวแปร (Declaration)
เป็นการกำหนดชนิดข้อมูลที่จะใช้ในโปรแกรม ซึ่งตัวแปร หรือข้อมูลต่างๆนั้นจะถูกประกาศ ในส่วนนี้ก่อน
โค้ด: เลือกทั้งหมด
# include <stdio.h>
main(){
int num;
float score;
}
- ส่วนตัวคำสั่ง(Boddy)
ส่วนของต้องเริ่มต้นด้วยฟังก์ชัน main () แล้วใส่เครื่องหมายกำหนดขอบเขตเริ่มต้นของตัวโปรแกรมคือ { หลังจากนั้นใส่คำสั่งหรือฟังก์ชันต่างๆโดยแต่ล่ะคำสั่งหรือฟังก์ชันนั้นๆ จะต้องปิดด้วยเครื่องหมาย ; เมื่อต้องการจบโปรแกรมให้ใส่ }
โค้ด: เลือกทั้งหมด
# include <stdio.h>
main(){
-------คำสั่งต่าง-------
}
อ้างอิงมาจาก www.linuxmonth.com
อ้างอิงมาจาก www.sdusci-tech.weebly.com/365035883619359136263619365736343591358636293591361636343625363435953637.html